کد مطلب:77990 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

حکمت 190











و قال علیه السلام فی صفه الغوغاء: «هم الذین اذا اجتمعوا غلبوا و اذا تفرقوا لم یعرفوا.» فقیل: قد علمنا مضره اجتماعهم فما منفعه افتراقهم؟، فقال: «یرجع اصحاب المهن الی مهنتهم، فینتفع الناس بهم كرجوع البناء الی بنائه و النساج الی منسجه و الخباز الی مخبزه.» یعنی و گفت علیه السلام در صفت غوغاء، یعنی عوام الناس كه ایشان آن كسانی باشند كه اگر جمع گردند و متفق شوند غالب گردند بر دشمن خود و اگر پراكنده شوند شناخته نشوند. پس گفته شد كه به تحقیق ما دانستیم ضرر جمع شدن ایشان را، پس چه چیز است نفع پراكنده شدن ایشان؟ پس گفت علیه السلام كه برمی گردند اصحاب حرفه و پیشه به سوی پیشه ی خود، پس منتفع می شوند مردم به ایشان، مثل مراجعت كردن بنا به سوی بنایی خود و جولا به سوی جولایی كردن خود و نانوا به سوی نانوایی كردن خود.

[صفحه 1274]


صفحه 1274.